ظریف: خزانه داری آمریکا برای شرکت های اروپایی تصمیم می گیرد - کد الکترونیک

با ما سفر کنید و با تور اروپا ارزان از قاره سبز دیدن کنید و با دریافت خدمات ویزای شینگن از گردش به دور اروپا لذت ببرید.

به گزارش کد الکترونیک به نقل از خبرگزاری فارس، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در مقاله ای در ایران دیلی آنلاین می نویسد: آنچه ما در ایران - که هدف شرورانه ترین و کورترین تحریم ها قرار گرفته ایم - از رژیم فعلی ایالات متحده مشاهده نموده ایم کاملا واضح است: این دولت هیچ چشم انداز روشنی برای آینده جامعه جهانی ندارد.

رژیم فعلی واشنگتن هیچ برنامه واقعی ندارد

وی می افزاید: سرسختی و غیرقابل پیش بینی بودن ایالات متحده هیچ ارتباطی با اجرای ماهرانه تئوری بازی ها ندارد. رژیم فعلی در واشنگتن صرفنظر از سوء مدیریت کووید-19 در کشور خود یا تضعیف کردن صلح و ثبات در خارج از کشور، هیچ برنامه واقعی ندارد، مگر اینکه کورکورانه به تمام کسانی که حامی حاکمیت قانون هستند، حمله کند.

ظریف عنوان می نماید: نحوه برخورد ایالات متحده با قطعنامه 2231 شورای امنیت ملل متحد،که تائید نماینده- و تفکیک ناپذیر از- برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، که معمولا با عنوان توافق هسته ای ایران شناخته می گردد، در این زمینه یک مثال روشن است.

رئیس دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران بیان می نماید: در ژوئیه سال 2015 میلادی، ایران، ایالات متحده، روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه و آلمان با هدف برطرف هرگونه نگرانی در خصوص ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران و در عین حال رهایی مردم ایران از تحریم های غیرانسانی و ناعادلانه، به توافق مهمی دست یافتند. به عنوان بخشی از تعهدات ذیل برجام، ایالات متحده و نیز سایر کشورهای امضا نماینده، به طور مشترک بانی قطعنامه 2231 شورای امنیت ملل متحد شدند، که برجام جزء لایتجزای آن است و تمام 90 صفحه آن به قطعنامه پیوست شده است، بنابراین قطعنامه برجام را به مثابه حقوق بین الملل تثبیت می نماید.

وی می افزاید: با این حال در ماه می سال 2018 دولت ایالات متحده بیان کرد که به طور یکجانبه تصمیم به متوقف کردن مشارکت در برجام گرفته است. از آن موقع به بعد، ایران و باقی جامعه بین المللی در موقعیت خارق العاده ای قرار گرفته اند تا شاهد این باشند که ایالات متحده، نخستین دولت در تاریخ ملل متحد است که نه تنها یک قطعنامه الزام آور را که خود بانی آن بوده نقض می نماید، بلکه آن دولت ها و شرکت هایی را که با اجرای مفاد آن قطعنامه، از حقوق بین الملل حمایت می نمایند، مجازات می نماید.

وزیر خارجه می نویسد: همانطور که ماه گذشته به شورای امنیت هشدار دادم، این وضع موجود نه مطلوب است و نه پایدار. بنابراین ما در یک گذرگاه هستیم.

ظریف عنوان می نماید: کارزار دروغ پراکنی دولت ایالات متحده - از جمله ادعاهای غلط و جعلی درباره اجماع منطقه ای - درباره عواقب پایبندی امضا نمایندگان باقی مانده از برجام به مفاد توافقنامه - از جمله عادی سازی همکاری های دفاعی ایران با جهان در ماه اکتبر - نیرنگی برای پنهان کردن انگیزه های واقعی و بدخواهانه آن است.

وی می افزاید: آمریکا در فروپاشاندن قطعنامه 2231 علیرغم دو سال تحمیل بی رحمانه ترین فشار حداکثری که تا به امروز به یک ملت تحمیل شده است - از جمله محروم کردن مردم عادی ایران از دسترسی به داروها و تجهیزات پزشکی در هنگام کشنده ترین بیماری همه گیر که جهان در دهه های متمادی به خود دیده است - باخت.

آمریکا به دنبال نابودی سازمان ملل

ظریف خاطرشان می نماید: اکنون آمریکا امیدوار است که با سوء تفسیر خود از مفاد همان قطعنامه ای که در سال 2018 آن را ترک کرد، خاتمه همان قطعنامه را نابود کند. این رفتار عمیقا مخرب ایالات متحده، کل ساختار ملل متحد را هدف گرفته است. شیوه ای که آمریکا در پیش گرفته است تا با استفاده از سازوکار خود ملل متحد، این نهاد جهانی را نابود کند.

رئیس دستگاه دیپلماسی می نویسد: موضوعات و پیامدهای مهمی در این ارتباط وجود دارد که در این زمینه باید مد نظر قرار گیرند:اول و مهمتر از همه، ممکن است کسی تعجب کند که چرا یا چگونه فروپاشی تنها یک قطعنامه شورای امنیت ملل متحد در یک مورد خاص، به نتایج وسیع تر و عام می انجامد. این ارتباط کاملا وجود دارد.

وی تصریح می نماید: اگر شورای امنیت با قلدرمآبی یک عضو مجبور به انهدام قطعنامه خودش گردد، در واقع شاهد چند نسل عقب گرد در دستاورد چند جانبه گرایی جامعه جهانی خواهد بود. بدون احترام همه قدرت ها به اصولی که شورای امنیت برای تحقق آن ها ایجاد شده، شورا نمی تواند به وظایف خود عمل کند و هیچ ملتی نیز نمی تواند صلاحیت و اقتدار آن را بپذیرد.

ظریف می افزاید: ما نباید فراموش کنیم که همین رژیم حاکم بر آمریکا به طرز بچگانه ای در زمان بدترین همه گیری جهانی بیماری، از سازمان بهداشت جهانی خارج شد، اما اکنون در کوشش است تا راهنمایی فرایند اصلاحات همان سازمان بهداشت جهانی را حتی به قیمت آزرده کردن نزدیک ترین متحدان عربی خود در دست گیرد.

وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران تصریح می نماید: اگر به ایالات متحده اجازه داده گردد تا به این راستا ادامه دهد، جهان به سمت استاندارد قدرت حق می سازد عقبگرد خواهد نمود؛ و گرچه این ممکن است برای جنگ طلبان دوران جنگ سرد که به دنبال اهداف جدید هستند، جذاب باشد، اما باید توجه داشته باشند که حتی منطق زور دوران جنگ سرد نیز حد و مرز خود را دارد: هر دو ابر قدرت قرن گذشته، شاهدکاهش نفوذ بین المللی خود در نتیجه شکست نظامی در افغانستان - کشوری با فراوری ناخالص داخلی 14 برابر کمتر از درآمد سالانه شرکت اپل - بوده اند.

وی می افزاید: ما همچنین در سال های گذشته دیده ایم که دولت آمریکا - به موازات حمله به نهادها و توافق های بین المللی - به چه صورت کوشش نموده تا حقوق داخلی خود را جایگزین حقوق بین الملل کند.

ظریف ادامه می دهد:در عمل، این بدان معناست که اکنون خزانه داری دولت ایالات متحده است و نه دولت های اروپایی که تصمیم می گیرند شرکت های اروپایی با چه کسی فعالیت های تجاری داشته باشند، چه در ارتباط با اجرای قطعنامه 2231 و چه اجرای خط لوله انتقال گاز نورداستریم.

وی می نویسد: در حالی که تا به امروز اصولاً این ایالات متحده آمریکا بوده است که به دنبال گسترش صلاحیت قوانین داخلی خود بوده ، هیچ دلیلی وجود ندارد که این فرایند منحصر به آمریکا باقی بماند.

ظریف می افزاید: با گگرددن این جعبه پاندورا و با تمکین به آن از سوی بعضی دولت ها، تصور آینده ای که شهفرایندان عادی و بنگاه های خصوصی با اتهامات فراسرزمینی ناشی از قوانین فزاینده داخلی سایر کشورها روبرو شوند، دور از انتظار نیست؛ همچون قوانین داخلی محدود نماینده سفر، تجارت و سرمایه گذاری بین المللی دیگران. خاتمهی به غایت واپس گرایانه در جهانی جهانی شده ما.

ظریف عنوان می نماید: بنابراین، جامعه جهانی به طور کلی - و شورای امنیت ملل متحد به طور ویژه- با یک تصمیم مهم روبرو است: آیا احترام به حاکمیت قانون را تثبیت می کنیم یا به قانون جنگل باز می گردیم؟

وی می نویسد: در حالی که ایران تاب آوری و پاسخ قاطعانه خود در قبال قلدرمآبی بدسگالانه را ثابت نموده است، من اطمینان دارم که - در هفته ها و ماه های حساس بعدی - اعضای شورای امنیت کوشش مذبوحانه انتخاباتی دولت مستأصل ایالات متحده برای نابود سازی موفقیت دیپلماتیک قرن بیست و یکم را ناکام ساخته و اجازه نخواهند داد که در این فرایند آنچه از چند جانبه گرایی و حقوق بین الملل به جامانده است، نابود گردد.