دژ وحشتناکی که روی دریا بنا شده است! - کد الکترونیک

دژهای مانسل بخشی از مکانی بودند که به وسیله نیروی دریایی انگلستان ساخته شده بود. آن ها در سواحل تامس قرار گرفته بودند تا افرادی که در آن ها قرار می گرفتند بتوانند حملات هوایی از سوی آلمان ها را گزارش نمایند و از آن حملات با اقداماتی که بعد از آن صورت می گرفت جلوگیری نمایند. آن ها در آن موقع کارآیی بسیار مهمی داشتند. این دژها در سال 1942 به همان منظوری که در بالا گفته شد ساخته شدند که هر کدام، از یک مجموعه هفت ساختمانی تشکیل می شد که در دور یک برج فرمان قرار گرفته بودند. در هنگام عملیات، راهروهایی در این دژها تعبیه شده بود که به هم متصل می شدند و امکان راه رفتن بین آن ها را فراهم می کرد. این دژها به وسیله مهندسی بریتانیایی به نام گای مانسل روی خشکی ساخته شد و پس از آن، دژهای مانسل را به دریا منتقل کردند. بعدها این سازه ها به عنوان یک نوآوری در طراحی پل بتنی شناخته شد. در اصل سه مورد از این قلعه ها وجود داشت، اما فقط دو تای آن ها به جای مانده اند: دژ ردسند فورت و دژ شیورینگ سندز

پس از آن که این دژها ماموریت خود را جنگ جهانی دوم به سرانجام رساند، در دهه 1950 از کار افتادند. قلعه دریایی در طول زمانی که رها شده بود، به شدت در طوفان آسیب دید، یک کشتی با آن برخورد کرد و در سال ها 1959 و 1960 با آسیب های مکرری روبرو شد که باعث از بین رفتن بیشتر آن شدند و کم کم به ویرانه تبدیل گشتند. در دهه های 1960 و 70، قلعه هایی که سالم به جامانده بودند، به عنوان ایستگاه های رادیویی دزدان دریایی به کار گرفته شدند. پس از آن بخشی از قلعه ها به وسیله نیروهای دریایی مجدد به کار گرفته شد. اما مجددا آن ها به همان حال رها شد. تا به امروز این مکان های ترسناک جهان به همان گونه که قبل بوده اند، به جای مانده اند.

در سال 2013، سازمان ردسندز تصمیم گرفت که یک پروژه با هدف بازسازی و حفاظت از دژها به راه اندازد. این سازمان تصمیم گرفت که این پروژه را از ویرانه های دژ شیورینگ سندز آغاز کند و این حفاظت و بازسازی را انجام دهد زیرا به طور کل این قسمت بهتر از بقیه قسمت های دژ مانسل به جای مانده بود. هنرمندی به نام استفان ترنر در دژ شیورینگ سندز 36 روز در سال 2005 را سپری کرد که این زمان تقریبا همان مقداری بود که یک نظامی جنگ جهانی دوم در قلعه به سر می برد. او این پروژه را به عنوان یک آزمایش جداگانه توصیف کرد و یک وبلاگ و یک کتاب نیز در خصوص این پروژه نوشت.

طبق گفته آندرگراوند کنت (Underground Kent)، سازمانی که برای آنالیز و تأیید تأسیسات نظامی در کنت می باشد: دسترسی برای مردانی که به این قلعه ها اعزام شده بود، به وسیله یک ورودی در پایه پلت فرم این دژها بود. بخش هایی از نردبان که سربازان از آن استفاده می کردند هنوز هم قابل مشاهده است، اما در شرایط بسیار بدی به سر می برند. در واقع هم در حال حاضر و هم در گذشته کوشش برای دسترسی به این قلعه ها بسیار خطرناک بوده است و در حال حاضر به گردشگران توصیه می گردد که اگر می خواهند این مورد از مکان های ترسناک جهان را ببینید، برترین روش این است که با یک قایق به سمت آن ها بروید و از فاصله ای ایمن آن ها را مشاهده کنید.

قلعه ها در حال حاضر رو به نابودی و فرسایش هستند و حتی اگر ورود به آن ها قانونی نباشد، به هیچ وجه توصیه نمی گردد زیرا بسیار خطرناک هستند و ممکن است اگر کسی بخواهد از آن ها بازدید کند جان خود را از دست دهد. همانطور که گفته شد تماشا این دژها تنها در روزهایی که دریا آرام است و آب و هوای ملایمی در جریان است، توصیه می گردد و قایق تنها وسیله ایست که گردشگران می توانند از آن ها بازدید نمایند. قبل از اینکه بخواهید از این دژها که یکی از مکان های ترسناک جهان می باشند، تماشا کنید بهتر است بدانید که نزدیکترین جایی که می توانید آن ها را ببینید، جایی به نام وایتسییل (Whitsable) است که از آن جا تا دژها حدود 12 کیلومتر فاصله است. شما می توانید آن ها را اگر آب و هوا خوب باشد و هوایی صاف در آنجا جریان باشد، از ساحل نیز مشاهده کنید. البته در آن حال نمایی دور از این دژها پیش روی شما خواهد بود. به هر حال در حال حاضر این قلعه ها طبق گفته آن هایی که چه از روی قصد و چه به طور ناخواسته آن ها را دیده اند، جزو یکی از مکان های ترسناک جهان شناخته شده اند که

منبع: atlasobscura.com