کتابی که میراثِ دیده نشده ایران و چین را ثبت کرد
به گزارش کد الکترونیک، یک استاد گروه زبان های باستانی دانشگاه تهران معتقد است: کتاب میراث دریانوردی ایرانی در بنادر چین آثار و میراث ملموس و دیده نشده مشترک ایران و چین را که در شهرها و بنادر مختلف چین پراکنده است شناسایی و معرفی نموده است.
به گزارش کد الکترونیک، علی شهیدی پنج شنبه (پنجم اردیبهشت) در غرفه چین و در نشست آنالیز کتاب میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین نوشته محمدباقر وثوقی، با بیان این که این نویسنده علاوه بر استفاده از منابع چینی، فارسی، عربی و اروپایی از متون کتیبه های مساجد و مقبره ها نیز استفاده نموده است، اضافه نمود: در دوران مختلف کتیبه ها، نسخ خطی و آرامگاه هایی که کتیبه های فارسی روی آن ها ثبت شده، وجود دارند، در واقع این کتاب آثار و میراث ملموس و دیده نشده مشترک بین ایران و چین را که در شهرها و بنادر مختلف پراکنده شده اند و بناها و مساجدی که آداب مختلف مخصوص به خود را معرفی می نمایند، نشان می دهد.
او در شرح وجه تمایز کتاب میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین گفت: آن ها قصد داشتند آداب و مناسک دینی خود را دقیق اجرا نمایند، مساجدی را احداث کردند که کتیبه های این مساجد هم یکی دیگر از منابع مورد استفاده در کتاب است، بنابراین تمام این موارد در کار وثوقی بازتاب دارد. ادبیات بسیار جالبی در این متون وجود دارد، شعرهای فارسی که هیچ ادیبی در ایران نشنیده است. در واقع یک محتوای دیده نشده و شنیده نشده برای محققان ایرانی است.
با تور چین سفر کنید.
او با بیان این که مناسبات ایران و چین از دوره پیش از اسلام و دوره اشکانی شروع شده، به روند تألیف این کتاب توسط نویسنده اشاره نمود که بر مبنای آن وثوقی مروری بر این مناسبات از همان دوران نموده و به همین ترتیب دوره های تاریخی را ثبت نموده است و اضافه نمود: مؤلف با استفاده از منابع چینی به عنوان چیزی که معمولاً محققان ما امکان استفاده از آن را ندارند، توانسته اطلاعات خوبی را به دست بیاورد، چون نویسنده سال های زیادی را در دانشگاه های چین گذرانده و زمان زیادی را برای این کار گذاشته است.
این مدرس دانشگاه تاکید نمود: تجار و دریانوردان ایرانی که به چین سفر می کردند، در ابتدا فقط برای تجارت به چین می رفتند و در ادامه به ایران برمی گشتند، اما به مرور آن ها ترجیح می دهند تا در چین ماندگار شوند و به جای اینکه با یک شریک چینی کار نمایند خودشان به عنوان نماینده شرکت به صورت دائم در این کشور حضور داشته باشند.
به گفته این پژوهشگر، این اتفاق باعث شد تا بسیاری از مهاجرت های تجار و دریانوردان ایرانی به چین مادام العمر گردد. آن ها در چین علاوه بر پرداختن به حرفه خود تشکیل زندگی می دادند و همان جا به خاک سپرده می شدند، بعضی از آرامگاه ها و سنگ قبرهای این افراد که باقی مانده اند، به عنوان یک منبع مهم مطالعاتی در اثر وثوقی استفاده شده اند.
شهیدی همچنین با بیان این که محمدباقر وثوقی، مؤلف کتاب میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین، در زمان برگزاری نمایشگاه کتاب تهران برای استفاده از فرصت مطالعاتی در چین به سر می برد، اضافه نمود: نسخه فارسی این کتاب در سال 96 از سوی انتشارات پژوهشگاه میراث فرهنگی منتشر شد. اما سال جاری ترجمه چینی این کتاب در کشور چین به چاپ رسید.
در منابع تاریخی چینی، اطلاعات زیادی از ایران ثبت شده
موهانگ یان - مترجم کتاب به زبان چینی - نیز در این نشست علاقه اش به ایران شناسی را یکی از عوامل ترجمه این کتاب دانست و اضافه نمود: در مدارک و منابع تاریخی چینی، موارد زیادی درباره ایران ثبت و ضبط شده است، اما چون یادگرفتن زبان چینی بسیار مشکل است، منابع کمی برای استفاده از آن ها در این زمینه وجود دارد.
ظرف های چینی آبی و سفید؛ نشانگر مبادلات دو کشور
گه جیانگ شیونگ - پژوهشگر آثار باستانی در راه ابریشم دریایی - نیز با بیان این که جاده ابریشم از قرن دوم قبل از میلاد باز شد، گفت: سفر به شرق چین نه برای کارهای تجاری بلکه برای انجام مراودات سیاسی شروع شد، اما به مرور این کارهای سیاسی به فعالیت های تجاری تبدیل شد.
به گفته او، راستا زمینی جاده ابریشم گاهی اوقات امن و گاهی اوقات ناامن بوده است.
این پژوهشگر همچنین به بازدید چند روز گذشته خود از موزه ملی ایران اشاره نمود و گفت: در این موزه ظروف و کاسه های آبی و سفید چینی بسیار زیاد بود، از این اتفاق تعجب کردم چون در موزه های چین این تعداد از این اثر را نداریم، این اتفاق نشان دهنده مبادلات بین دو کشور در گذشته های دور بوده است.
او شرح داد: در گذشته بیشتر چینی های آبی و سفید را به بخش غربی جاده ابریشم می فرستادند، این اقدامات نشان دهنده مراودات فرهنگ و تمدن و تاریخ این دو کشور است.
منبع: خبرگزاری ایسنا