ماسک های اکسیژن عاملی برای ابتلا به قارچ سیاه - کد الکترونیک

به گزارش ایسنا، محمد پیری اظهار کرد: قارچ سیاه با نام علمی موکورمایکوزیس، بیماری است که به دلیل ابتلا به نوعی قارچ از خانواده زایگومیست ها که در طبیعت و خاک هستند، ایجاد می گردد.

وی با بیان اینکه این قارچ ها حتی در بدن انسان های سالم هم می توانند ساکن شوند، اما قابلیت بیماری زایی را از دست می دهند اضافه کرد: سیستم ایمنی فرد سالم به حدی قوی است که این قارچ ها در بدن بیماری زایی ایجاد نمی نمایند.

این پزشک بیان کرد: در شرایط بیماری مثل نقص سیستم ایمنی که در بیماری کرونا مشاهده می گردد، در شرایطی که قندخون به مقدار بسیار زیادی افزایش پیدا نموده و کارکرد ایمنی بدن را پایین آورده و هم در افرادی که دچار سرطان بوده و داروهای سرکوب نماینده سیستم ایمنی بدن دریافت می نمایند، این قارچ می تواند خود را نشان دهد.

دکتر پیری ادامه داد: عمده عللی که بیماران درگیر فرم های شدید قارچ سیاه یا همان موکورمایکوزیس می شوند، از راه سینوس ها و راه تنفسی است، بنابراین استنشاق هاگ های این قارچ به وسیله سیستم تنفسی سبب می گردد که فرد دچار این بیماری گردد، به طور مثال گرد و خاک، کارهای دندانپزشکی و یا ماسکی که بیماران کرونایی برای دریافت اکسیژن در هنگام بستری شدن در بیمارستان استفاده می نمایند هم می تواند از علل ابتلا به قارچ سیاه باشد.

وی با اشاره به اینکه قارچ سیاه انواع مختلفی دارد بیان کرد: یک نوع آن می تواند فقط بینی و سینوس ها را درگیر کند که فرم بسیار شدید آن است و در افراد دیابتی شایع بوده و حتی می تواند به مغز هم سرایت پیدا کند و سبب لخته ها و ترومبوزهای مغزی گردد، البته ذکر این نکته ضروری است که قارچ سیاه یک بیماری نادر است که بیشتر در منطقه های همانند هندوستان یافت می گردد، اما با توجه به ماهیت خود و شیوع بیماری کرونا و استفاده از داروهای سرکوب نماینده سیستم ایمنی بدن و استفاده بیش از حد از کورتون ها، این بیماری شایعتر شده است.

این پزشک اسم کرد: نوع دیگر بیماری قارچ سیاه نوع ریوی آن است، که تقریبا در افراد با بیماری های زمینه ای همانند سرطان و در افراد پیوندی شایع تر است؛ قارچ سیاه می تواند سیستم گوارشی را هم درگیر کند که این نوع در بچه ها شایعتر است؛ بعلاوه می تواند بچه ها زیر یکماه که نارس هستند را هم درگیر کند.

به گفته وی، نوع دیگر قارچ سیاه نوع پوستی آن بوده که به سبب خراش های پوستی در سوختگی ها، در بریدگی ها و جراحی ها می تواند اتفاق بیفتد و این نوع بین افرادی که سیستم ایمنی سالمی دارند شایعتر بوده و نوع دیگر آن که بسیار خطرناک است، منتشر موکورمایکوزیز است که به وسیله خون به تمام بخش های بدن و حتی مغز وارد شده و می تواند ارگان های دیگر مثل طحال، قلب و پوست را هم درگیر کند و پیش آگهی خوبی ندارد.

دکتر محمد پیری اظهار کرد: دلیل اینکه نام این بیماری را قارچ سیاه گذاشته اند این است که این قارچ در محیط های کشت آزمایشگاهی وقتی رشد می نماید رنگ سیاه به خودش می گیرد و البته تنها یک دلیل ندارد بلکه گونه های زیادی از خانواده ریزوپوز و موکور می توانند این بیماری را ایجاد نمایند، شاید بالای 10 نوع وجود داشته باشند که دلیل قارچ سیاه باشند.

این پزشک عمومی گفت: علائم قارچ سیاه سینوسی و مغزی شامل سردردهای شدید، تورم یک طرفه صورت، احتقان بینی و سینوس، ترشحات چرکی از یک یا دو بینی، ضایعات لثه، تب و سوراخ شدگی تیغه میانی بینی از داخل و حتی می تواند ضایعات سیاه رنگی را در داخل دهان و بینی ایجاد کند که اکثرا با اندوسکوپ تعیین می گردد.

وی با اشاره به اینکه علائم قارچ سیاه ریوی شامل تب، سرفه، درد قفسه سینه و تنگی نفس است، بیان کرد: عوامل خطر این بیماری شامل دیابت به ویژه دیابت های غیرکنترل شده که قندهای بالای 400 دارند، سرطان ها، پیوند ارگان های بدن و کمبود گلبول های سفید بدن، افرادی که داروهای تزریقی زیادی استفاده می نمایند(معتادان تزریقی)، مصرف بیش از مقدار آهن در افرادی که دچار بیماری هموکروموتوز بوده، آسیب های پوستی و زخم، وزن پایین حین تولد می باشد.

دکتر پیری گفت: این بیماری مسری نیست چون در حالت عادی قارچ سیاه در هوا و محیط هم وجود دارد، اما مبتلا به بیماری نمی شویم؛ باوجود اینکه واکسنی برای این بیماری پیش بینی نشده، بهتر است که افرادی که نقص سیستم ایمنی بدن دارند یک سری رفتارها را رعایت نموده و در محیط هایی که گرد و غبار زیادی دارد و یا در روزهایی که گرد و خاک زیادی در محیط وجود دارد بیرون نروند و اگر مجبور به بیرون رفتن هستند از ماسک N95 استفاده نمایند، از عبور در منطقه ها سیل زده یا سیل خیز دوری گردد واز فعالیت هایی که با خاک و گل و گیاه و باغچه در ارتباط است دوری نمایند.

ی اضافه کرد: زمانی که علایم بیماری وجود داشته باشد، پزشک تشخیص بیماری را آغاز می نماید و اولین علایم، بالینی است؛ یعنی مریض با علائم ذکر شده مراجه نموده و سابقه نقص ایمن یا سابقه مصرف داروهای سرکوب نماینده ایمنی را داشته و بعد از آن انجام تست های تشخیصی از جمله تست های خونی و التهاب و آنالیز گلبول های سفید که خیلی نمی تواند در تایید تشخیص یاری نماینده باشد ولی می تواند سرنخ را به دست پزشک بدهد، انجام می گردد.

به گفته این پزشک، اصلی ترین تست در این بیماری، تست بیوپسی است یعنی یک نمونه از ناحیه مشکوک برداشته و برای پاتولوژی ارسال نموده و پاتولوژی هم حضور یا عدم حضور قارچ را در بافت به پزشک اطلاع می دهد.

وی اضافه کرد: هنگامی که بیمار تحت عمل جراحی قرار می گیرد، اندوسکوپی هم می تواند موارد قارچ سیاه را که همان نمای سیاه رنگ دارند و در داخل تیغه های بینی و سینوس ها بوده را نشان دهد.

پیری اعلام کرد: در این صورت اگرعلل ایجاد نماینده بیماری برطرف گردد، می تواند پیش آگهی خوبی داشته باشد هرچند که در حالت کلی پیش آگهی قارچ سیاه خیلی خوب نیست و اینکه هرچه زودتر به بیماری رسیدگی گردد بهتر است.

به گفته وی، دارویی که برای درمان قارچ سیاه وجود دارد آمفوتریسینB است که این دارو بیمارستانی بوده و عوارض جدی زیادی از جمله آریتمی های قلبی، کاهش پتاسیم و مهمیم، درد و تب و لرز برای بیمار ایجاد کند.

این پزشک با بیان اینکه، بیمار مبتلا به قارچ سیاه باید از یک تا سه ماه داروی تزریقی را هر روز دریافت نموده و در کنار آن پیگیری های کوتاه مدت از قبیل اندوسکوپی، آنالیز چشمی و سایر موارد را داشته باشد یاداور شد: بنابراین ابتلا به قارچ سیاه درمان طولانی مدت و سختی دارد و در بسیاری از موارد احتیاج به عمل جراحی هم وجود دارد.