بهبود تحرک مبتلایان به پارکینسون با تحریک نورون های خاص
به گزارش کد الکترونیک به نقل از نیواطلس، درمان پارکینسون روش شناخته شده ای ندارد و عمدتاً بر کاهش شدت علائم قابل مشاهده در این بیماران تمرکز دارد. از آنجایی که این بیماری با کمبود دوپامین در مغز آشکار می گردد، رایج ترین روش درمان برای آن مبتنی بر استفاده از داروهایی است که سطح دوپامین را افزایش می دهند، اما با پیشرفت بیماری اثربخشی این داروها کاهش می یابد.
از دهه 1990، روش تحریک عمقی مغز موسوم به دی بی اس برای درمان پارکینسون مورد استفاده بوده است. این روش مبتنی بر کاشت سیم های فلزی نازک در مغز است که تکانه های کوچکی از الکتریسیته را به نورون های خاصی می فرستد. این کار برای کاهش علائمی مانند لرزش مؤثر است و حتی ممکن است پیشرفت بیماری را کاهش دهد.
روش دی بی اس یکی از مسائل مبتلایان به پارکینسون موسوم به یخ زدن در حین راه رفتن را هم رفع می نماید. بعضی مبتلایان به پارکینسون می گویند ناگهان حس می نمایند که پاهایشان به طور لحظه ای به زمین چسبیده اند و این مکث اغلب می تواند باعث زمین خوردن گردد. کوشش برای استفاده از روش DBS برای بهبود این موضوع و سایر مسائل حرکتی تا به حال پیروز نبوده است. دلیل آن است که دانشمندان دقیقاً مطمئن نبودند کدام ناحیه از مغز را باید هدف قرار دهند.
محققان دانشگاه کپنهاگ برای یافتن آن نقطه بهینه اقدام کردند و در نهایت بر روی هسته پدانکولوپونتین متمرکز شدند، منطقه ای از ساقه مغز که سیگنال هایی را از آن برای آغاز حرکات در بدن ارسال می نماید. تحریک سلول های این هسته در موش ها مؤثر بوده و باعث راه رفتن آنها با سرعت مناسب شده و انتظار می رود به زودی آزمایش هایی در این زمینه بر روی انسان ها نیز انجام گردد.
منبع: خبرگزاری مهر