نابودی کلنی های زنبور عسل در سراسر دنیا در پی آلودگی به یک ویروس کشنده - کد الکترونیک

یورونیوز نوشت، این ویروس که تغییر شکل دهنده بال یا به اختصار DWV نام دارد، برای اولین بار 40 سال پیش شناسایی شده بود و به گفتۀ دانشمندان گونه تازهی از آن (که در سال 2001 در هلند ظاهر شده) بار دیگر رو به افزایش است.

این ویروس عمدتا به وسیله نوعی کنه که Varroa Destructor نام دارد، به زنبورهای عسل منتقل می گردد و به گفتۀ پروفسور رابرت پکستون، جانورشناس دانشگاه مارتین لوتر آلمان این کنه ها نه تنها ویروس را به زنبورهای عسل منتقل می نمایند، بلکه بافت های بدن زنبورها را نیز می خورند.

پژوهشگران با تجزیه و تحلیل داده های مربوط به این ویروس طی 20 سال گذشته، پی به جهش آن برده اند و می گویند که گونه جهش یافته به سرعت در حال توسعه است و در حال حاضر کلنی های زنبور عسل را در سراسر دنیا تهدید می نماید.

تنها خشکی بزرگی که تا کنون این ویروس در آن شناسایی نشده، استرالیا است و به نظر پژوهشگران علت آن نیز احتمالاً عدم توسعه کنۀ واروآ در آن کشور است.

بزرگترین خطر برای زنبورها

این کنه و ویروسی که منتقل می نماید، در حالی زندگی زنبورهای عسل را بطور جدی به خطر انداخته که جمعیت زنبورهای عسل پیش از این نیز به علت تخریب زیستگاه های آنها، استفاده از آفت کش ها و تغییرات آب و هوایی بطور قابل توجهی کاهش یافته بود؛ بگونه ای که بنا بر گزارش موسسه زیست محیطی Friends of the Earth حدود یک دهم جمعیت زنبورهای وحشی در سراسر اروپا در معرض انقراض هستند.

با این وجود، پروفسور رابرت پکستون ویروس تغییر شکل دهنده بال را در میان تمام خطراتی که این گرده افشان های مهم را تهدید می نماید، بزرگترین خطر می داند و با اتکا به یافته هایش که پس از ارزیابی حدود 3 هزار مجموعه داده دربارۀ زنبورهای عسل حاصل شده، می گوید که گونۀ تازه این ویروس، زنبورها را سریع تر می کشد و راحت تر منتقل می گردد.

ویروس تغییر شکل دهنده بال چگونه بر زنبورها تأثیر می گذارد؟

اگرچه بال های کوچک شده و لاغر، بارزترین علامت آلودگی به این ویروس است، اما تغییر شکل دهنده بال از درون به زنبورها حمله می نماید.

شکم کوچک و گرد و پاهای فلج شده، از دیگر نشانه های زنبورهایی است که به این ویروس مبتلا شده اند و پس از تماشا این علایم نیز زنبور حداکثر تا 48 ساعت زنده می ماند.

چه راه هایی برای محافظت از زنبورهای عسل وجود دارد؟

به گفتۀ پروفسور رابرت پکستون، مهمترین عامل جلوگیری از ابتلای زنبورها به کنۀ واروآ، توجه به بهداشت کندوهاست.

به این ترتیب نه تنها از کلنی زنبورها در کندوهای پرورشی می توان محافظت کرد بلکه از آلوده شدن زنبورهای وحشی که هیچ کس از آنها مراقبت نمی نماید نیز می توان جلوگیری کرد.