سفر با بچه ها به دور جهان؛ نکاتی که باید از قبل بدانید - کد الکترونیک

من و همسرم که از زندگی تحت فشار و استرس شغلی در لندن خسته شده بودیم و فرصت وقت گذارنی با دو پسرمان (که آن موقع 6 ساله و 3 ساله بودند) را نداشتیم، تصمیم گرفتیم خودمان را از این شرایط خلاص کنیم: ما خانه را ترک کردیم و به مدت دو سال با بچه ها مان به دور جهان سفر کردیم.

در شروع راه، نمی دانستیم که آیا از عهده این زندگی نو برخواهیم آمد یا نه، آیا می توانیم به تحصیل بچه هامان رسیدگی کنیم یا اینکه سه ماه بعد دست از پا درازتر به خانه برمی گردیم و می گوییم: اوه، جواب نداد. با این وجود حالا ما بعد از یک سال و سه ماه اینجاییم در حالی که از بورنئو، اندونزی، تایلند و لائوس عبور نموده ایم و در طی مسیر ماجراجویی هایی تکرارنشدنی داشته ایم.

اگر شما هم قصد دارید چنین ماجراجویی هایی را شروع کنید، در ادامه با ما همراه باشید تا نکاتی را که در مسیر یاد گرفته ایم به شما بگوییم.

بچه ها و سفر با هم هماهنگ می شوند

تصور نکنید که بچه ها مانعی برای سفرهای ماجراجویانه و چالش برانگیز هستند؛ آن ها به شکل شگفت انگیزی قوی هستند و در خلال ماجراها رشد می نمایند. تجربه هایی مثل اقامت در کلبه های قبیله ساراواک (Sarawak)، مشاهده اورانگوتان ها در جنگل های بارانی باشکوه مالزی، و دوچرخه سواری در منظره ها کارستی رویایی و روستاهای آرام لائوس، زندگی ما را غنی تر نموده اند. بچه ها اغلب اولین کسانی هستند که لبخند به لب های مردم می آورند و اگر کوچک تر از آن هستند که برای مدت طولانی پیاده روی نمایند، می توانید تقلب کنید و از وسایل نقلیه برای رفتن به روستاهای نزدیک جاده بهره ببرید.

با سرعت بالا حرکت نکنید

بچه های کوچک در صورت یکنواختی اوضاع زود خسته می شوند و احتیاج دارند مدت مناسبی را صرف بازی کردن نمایند. اگر زیاد به این طرف و آن طرف رفته اید، در جای خوبی توقف کنید و به خانواده تان فرصت دهید باتری هایشان را شارژ نمایند و دوست پیدا نمایند. مطمئن باشید خیلی زود مانند خانه خودتان احساس راحتی می کنید.

مراقبت های لازم را در زمینه سلامت خانواده تان انجام دهید

بیمه تان را حاضر کنید، برنامه واکسیناسیون به موقع ترتیب دهید و درباره اوضاع سلامت خانواده تان پیش از سفر، اطمینان حاصل کنید. اما خیلی حساسیت به خرج ندهید: هر دو فرزند ما از زمانی که در لندن بوده ایم، سالم ترند.

مراقب اتوبوس ها باشید

سفر در کشورهای در حال توسعه معمولا با سفرهای اتوبوسی وحشتناک طولانی و آزاردهنده، راننده هایی که تند می رانند، استانداردهای ایمنی نامناسب و تهویه هوایی همراه است که روی درجه آخر گذاشته شده است. ما معمولا در کیف دستی مان لباس اضافه و کیسه تهوع (بعلاوه اسباب بازی و کتاب) همراه می بریم، اما در صورت امکان سعی می کنیم از قطار، کشتی یا هواپیما استفاده کنیم.

مراقب حال خودتان باشید

بچه ها عزیزترین دارایی شما هستند، اما مراقبت بیست و چهار ساعته از آن ها در بالا و پایین هایی که سفر طولانی مدت به همراه دارد، می تواند خسته نماینده و پراسترس باشد. ما هر بار که فرصتش پیش می آمد، پرستار کودک می گرفتیم و یک غروب رمانتیک را با هم می گذراندیم یا اینکه نوبتی یکی مان از بچه ها مراقبت می کرد و دیگری تنهایی به سراغ فعالیت هایی مثل غواصی یا کوهنوردی می رفت.

از آموزش در جاده غافل نشوید

البته که شما باید بچه ها تان را آموزش دهید. ما خودمان را موظف می کردیم که هفته ای چند ساعت را به آموزش خانگی بچه هایمان اختصاص دهیم. این کار همواره هم آسان نبوده (پسرمان بیشتر ترجیح می دهد زمین را بکند و در پی موجودات کوچک بگردد)، اما ما معمولا به یاری تطبیق تمرین ها با علایق بچه ها و استفاده از محیط اطراف برای آموزش، پیروز می شویم.

لپ تاپ همراه ببرید

کامیپوتر علاوه بر اینکه می تواند نقش سینما، کنسول بازی و دریچه ارتباط تصویری با اقوام را داشته باشد، ابزاری مهم در آموزش خانگی است. هر وقت که اینترنت بی سیم موجود باشد، می توانیم به منابع آموزشی دسترسی داشته باشیم و تحقیق انجام دهیم.

با اینکه این جمله کلیشه ای است، اما واقعیت دارد: سفر برترین راه آموزش است. به جای اینکه مستقیما به ساحل بروید، به جهانل تجربه های جالب و غیرمعمول باشید تا ارزش سفرتان را بالا ببرید. پسرهای ما در صخره ها، جنگل ها و کوه ها پرسه زده اند؛ با فرهنگ های به شدت متفاوتی آشنا شده اند، معابد باستانی و بازارهای عجیب و غریب را جستجو نموده اند و کروکدیل، نوک شاخ، اورانگوتان و تعداد زیادی موجود دیگر را از نزدیک دیده اند، آن هم نه در باغ وحش، بلکه در طبیعت. چنین چیزهایی را نمی توان در مدرسه تجربه کرد.