راز موفقیت استارت آپ ها در چین
به گزارش کد الکترونیک، چین که زمانی به اسم کارخانه جهان شناخته می شد، در دهه های اخیر آنقدر پیشرفت نموده که به ابرقدرت مالی تبدیل شده است و انتظار می رود این کشور در سال2027 از نظر فراوری ناخالص داخلی (GDP) اسمی، به عظیم ترین اقتصاد جهان تبدیل گردد. به جز میزان، چین به شکل موفقیت آمیزی اقتصاد خود را از فراوری به سمت پرورش محیطی برده که نوآوری های تکنولوژی پیشرفته را امکان پذیر نموده اند.
با ما همراه باشید و با تور ارزان چین از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.
به گزارش جهانی اقصتاد به نقل از World Economic Forum، چین بیش از 150 شرکت تک شاخ دارد و در حوزه های هوش مصنوعی، روباتیک و بینایی کامپیوتر (computer vision)، در جهان پیشتاز است. این عرصه استارت آپی، یک شبه ایجاد نشده، بلکه دولت چین، بنگاه های دولتی، شرکت های عظیم، دانشگاه ها و خیلی از ذی نفعان دیگر، دهه ها در این راستا کوشش نموده اند. سه رکنی که این زیست بوم استارت آپی را در چین رواج داده اند، به توضیح زیر هستند:
1- سیاست های دوستدار نوآوری
دولت چین در پایه ریزی نوآوری، نقش مهمی ایفا نموده است. دنگ شیائوپینگ، رهبر چین، در سال 1978 با سیاست در های باز خود، جریان سرمایه گذاری خارجی و راه اندازی کسب وکار را در چین تسهیل کرد. در کنار این سیاست، دولت بعلاوه منطقه ها اقتصادی ویژه را در چهار گوشه مختلف این کشور، از جمله شنزن، ایجاد کرد تا کسب وکار های خارجی بیشتری جذب شوند. رشد شهری ناشی از این اقدامات باعث شد این شهر ها به قطب های مجذوب نماینده استارت آپی در قرن21 تبدیل شوند.
دولت بعلاوه صندوق های دستورالعمل دولتی چین را تاسیس کرد تا سرمایه گذاری دولتی-خصوصی را تسهیل کند. این صندوق ها که حاصل همکاری دولت مرکزی، استانی و محلی هستند، بر سرمایه گذاری در صنایعی متمرکز شده اند که با تکنولوژی های نوظهور و پرپتانسیل، مثل هوش مصنوعی و روباتیک و بعلاوه تحول دیجیتال صنایع سنتی کار می نمایند.
برنامه پنج ساله بعدی چین، اینترنت اشیا و نرم افزار صنعتی داخلی که شامل مجموعه ای از موتور های پردازش و اپلیکیشن هایی که بر مقیاس صنعتی به مدیریت اطلاعات یاری می نمایند را در مرکز توجه اصلی دولت قرار داده است. در نتیجه، دولت های محلی در پی طرح هایی هستند که به پشتوانه سرمایه میلیاردی برای تخصیص یارانه، کوشش می نمایند کارخانه های کوچک و عظیم را برای دیجیتال سازی مورد تشویق قرار دهند.
2- همکاری دانشگاه و صنعت
براساس سیاست در های باز چین، ژونگ گوانسون (Zhongguancun)، به اسم سیلیکون، ولی چین، به قطب نوآوری این کشور تبدیل شد. این بخش که در شمال غربی پکن واقع شده و از دهه 80 با اسم خیابان الکترونیک شناخته می شد، در نهایت به منطقه علم و تکنولوژی ژونگ گوانسون تغییر نام داد.
شرکت لنوو از آموزشگاه علوم چین بیرون آمد و غول های تکنولوژی جهانی مثل گوگل، اینتل، ای ام دی (AMD) و اوراکل، شعبه دفتر مرکزی و مراکز تحقیقاتی خود را در چین و این منطقه تاسیس کردند. بیش از 20هزار بنگاه تکنولوژی پیشرفته و استارت آپ ها و حدود نیمی از شرکت های تک شاخ چینی، در این منطقه فعالیت می نمایند و در دهه گذشته، از نرخ رشد سالانه بیش از 25 درصد نفع برده اند.
موفقیت ژونگ گوانسون، ناشی از فراوانی استعداد های تکنولوژی است که از موسسات آموزشگاهک چین مثل دانشگاه پکینگ، دانشگاه سینگوا و آموزشگاه علوم چین بیرون می آیند و کاملا به ذهنیت استارت آپی مجهز هستند. یک نمونه خوب عملی، هلدینگ سینگوا (Tsinghua) است که بنگاهی تحت مالکیت دانشگاه است و زیست بومی را پرورش می دهد که امکان همکاری دانشگاه، صنعت و واحد های تحقیقاتی در آن فراهم است.
این هلدینگ، 56دستاورد علمی مهم در سطح ملی را تجاری سازی نموده و در فراوری بیش از 62تکنولوژی کلیدی، نقش داشته است. در بعد صنعتی، نادیده گرفتن نقش شرکت های بیدو، علی بابا و تنسنت (که اصطلاحا به آن ها BAT می گویند) در عرصه استارت آپی چین، غیرممکن است. گزارشی از اکونومیست نشان داده که حدود 80درصد استارت آپ های چینی، از شرکت های BAT سرمایه دریافت نموده اند.
3- مقدار بازار، سرعت و فرهنگ
بازار داخلی چین با جمعیت 5 / 1میلیاردی، به قدری برای استارت آپ های این کشور عظیم است که دیگر نیازی نیست به توسعه سریع بین المللی فکر نمایند. به محض اینکه یک کارآفرین بخواهد شرکتش را در عرصه داخلی مطرح کند، حجم سرمایه و پشتیبانی جذب شده آنقدر زیاد است که به رشد بیشتر آن می انجامد. البته بعد منفی قضیه هم این است که بنیان گذاران استارت آپ ها باید با صد ها رقیبی که به سمت یک هدف مشترک حرکت می نمایند، دست و پنجه نرم نمایند.
سیستم ساعت کار 996 یکی از نشانه های این محیط به شدت رقابتی است (طبق این سیستم که بعضی شرکت های اینترنتی چینی اتخاذ نموده اند، کارکنان شش روز در هفته از ساعت 9 صبح تا 9 شب کار می نمایند؛ معادل 72 ساعت در هفته. منتقدان این سیستم را برده داری مدرن نامیده اند و آن را مغایر با قانون کار چین می دانند).
به گفته گوان وانگ، مدیرعامل شرکت Learnable که راه چاره های هوش مصنوعی برای حوزه های آموزش، اقتصادی، فراوری و خدمات عمومی ارائه می نماید، مقدار و دسترس پذیری بازار عظیم چین، فرصت و مقیاس مجذوب نمایندهی فراهم می نماید. به اسم مثال، چین بیش از 200میلیون جمعیت دانش آموز دارد که این تعداد در آمریکا 50میلیون نفر است؛ بنابراین فرصت های منحصربه فردی برای توسعه سریع استارت آپ ها در بخش آموزش فراهم می گردد.
از طرف دیگر، فرهنگ استارت آپی چین، به شدت رقابتی و سریع است، این یعنی همزمان با چابک بودن، باید متمایز بود. یکی از اثرات جانبی جالب رشد تکنولوژی چین، تحول رویکرد این کشور نسبت به ریسک پذیری بوده است. چین از قدیم با یک جامعه ریسک گریز شناخته می شد که طبق ارزش های کنفسیوسی، تمرکز بیشتر را بر امنیت شغلی و پس اندازکردن قرار می داد. اما این روحیه، به سرعت در میان نسل های جوان تر که از رویارویی با چالش های نو و مقابله با شکست نمی ترسند، در حال تغییر است.
کارآفرینان با الهام از منظره به شدت رقابتی، به سرعت و با مفاهیم نوآورانه در بازار، مراحل ایده پردازی و آزمایش کردن را پشت سر می گذارند. آن ها با ذهنیت کوشش سریع و شکست سریع کار می نمایند و از یک محیط قانونی منعطف تر از کشور های دیگر، بهره می برند. با اینکه تمام فاکتور های اشاره شده مرتبط با زیست بوم استارت آپی چین با مزایا و معایبی همراه است، یک موضوع واضح این است که اثرگذاری این کشور در منظره نوآوری جهانی، با رشد اقتصادی مداوم، تقویت خواهد شد.
منبع: فرارو