کرونا گرفتم، گناه که نکردم! - کد الکترونیک

به گزارش ایرنا، مدتی است کرونا یکه تاز میدان شده و همچون شبحی در کوی و برزن می چرخد و بر سیستم ایمنی ضعیف می نشیند. ویروسی که قدرت سرایت بالایی دارد و به همین دلیل فرد مبتلا باید برای درمان، به مدت 2 هفته در قرنطینه و سپس به مدت 2 هفته دیگر در نقاهتگاه باشد تا در کنار بهبودی کامل، قدرت انتقال ویروس از او کاسته شود.

تمام تفاسیر دوره ابتلا و درمان این ویروس یک طرف و احتمال طرد شدن از سوی اطرافیان یا کنار گذاشته شدن از محل کار طرف دیگر جاده ای است که مبتلایان به کرونا ناخواسته در آن قرار گرفته اند تا آنجا که لب به شکایت گشوده اند که خلق الناس کرونا گرفتیم گناه که نکردیم.

شکوه و شکایت هایی که کم و بیش دیده و شنیده می شود تا آنجا که سید محمد سید مهدی مسوول واحد سلامت شغلی کارکنان و طب کار و رییس درمانگاه مسیح دانشوری هم در مصاحبه با رسانه ها به آن اشاره می نماید و درباره روز های سخت بهبودیافتگان ویروس کرونا می گوید: بهبودیافتگان کرونا می آیند بیمارستان و می گویند کارفرما مانع ورود آن ها به محل کار شده یا حتی همسایگان برای بازگشت به آپارتمان اذیتشان می نمایند.

وی با تاکید بر اینکه تمامی افراد مبتلا به کرونا پس از طی دوران قرنطینه و درمان می توانند ضمن رعایت توصیه ها بازگشت به کار داشته باشند، ادامه می دهد: برای رفع دغدغه این بهبودیافتگان، درمانگاه بازگشت به کار بیماران کرونایی در بیمارستان مسیح دانشوری راه اندازی شده با این معنا که پرسنل شاغل در واحد های مختلفی که کارفرما درخواست ارائه گواهی سلامت یا بازگشت به کار دارد، می توانند برای دریافت گواهی سلامت به درمانگاه بازگشت به کار بیماران این بیمارستان مراجعه نمایند.

اما چگونگی همراهی و همدلی نزدیکان با بهبودیافتگان هم چراغ راهی در راستا درمان و کاستن بار روانی آن ها است، موضوعی که سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در مصاحبه با خبرنگار ایرنا به آن اشاره نمود و گفت: وقتی بحرانی مانند ویروس کرونا اتفاق می افتد، می تواند پیامد ها و عوارض مختلف چه در بعد فردی و چه در سطح جامعه داشته باشد.

وی ادامه داد: بعضی از این پیامد ها به دلیل عدم شناخت ویژگی آن بحران و افرادی که درگیر آن می شوند به وجود می آید. در بحران کرونا هم موضوع انگ اجتماعی که بر پیشانی افراد مبتلا به کرونا می خورد پیامد های ناگواری به همراه داشته که باعث ایجاد پویشی با عنوان انگ زدایی اجتماعی شده است.

موسوی چلک یادآور شد: ما هم در حوزه مددکاری اجتماعی، در بیانیه های جهانی اخلاق با موضوع کرونا بر این موضوع تاکید کردیم که کرونا یک بیماری بهداشتی است و هر گونه رفتار تبعیض آمیز یا تحقیرآمیز با این مبتلایان ممنوع است.

هر فاصله گیری، انگ نیست

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه بخشی از این فاصله دریافت های خانواده یا جامعه از افرادی که درگیر کووید 19 می شوند به پروتکل های بهداشتی که توصیه شده باز می شود و به منزله بی تفاوتی یا فاصله عاطفی دریافت از آنان نیست، شرح داد: مبتلایان یا بهبودیافتگان باید این موارد را در نظر بگیرند؛ لذا بیماران هم نباید این رفتار را به منزله انگ اجتماعی تلقی نمایند.

موسوی چلک با تاکید بر اینکه این بیماری انگ ندارد و این ما هستیم که با رفتار های خود آنرا انگ می پنداریم، یادآور شد: بسیاری از مقامات هم مبتلا به این ویروس شدند و به زندگی عادی و کاری بازگشتند.

وی ادامه داد: پس افرادی که درگیر کووید 19 می شوند باید از میزان حساسیت ها و توقعات بکاهند و گمان نبرند که کسی آن ها را دوست ندارد در حالی که آنان برای خانواده، عزیز هستند.

موسوی چلک درباره چرایی شکل گیری نگاه های نامتعارف و انگ گونه عده ای به مبتلایان یا بهبودیافتگان هم اعلام کرد: عده ای هم ممکن است بیماری را نشناسند و ندانند که چند و، چون آن چیست یا به عبارتی اشراف اطلاعاتی نسبت به این موضوع نداشته باشند و در نتیجه نوعی واکنش اضطرابی منفی ایجاد شود؛ لذا توصیه می کنیم افرادی که در داخل خانواده، فرد مبتلا دارند اطلاعات خود را به روزرسانی نمایند تا بتوانند برای مبتلایان شرح بدهند که چرا نمی توانیم شما را در آغوش بگیریم یا همچون گذشته کنار هم باشیم.

وی با تاکید بر اینکه با صحبت کردن سوء تفاهم ها رفع و خطر ایجاد آسیب ها کم می شود متذکر شد: کارفرما حق ندارد فردی را به دلیل ابتلا به بیماری کرونا، از کار اخراج کند. ممکن است کرونا باعث شود که بعضی مشاغل مجبور به تعدیل نیرو شوند، اما ربطی به ابتلا به کرونا ندارد.

وی اعلام کرد: عدم اطلاع و ترس غیرواقعی منجر به این می شود که عده ای از هم فاصله بگیرند، اما قطعا با صحبت کردن و شرح دادن درباره این کار، می توان سوء تفاهم ها را رفع و افراد را به زندگی عادی بازگرداند.